Afgelopen zondag was het Vaderdag en m’n ouders hadden ons uitgenodigd om te komen eten. Mijn moedertje is de beste gastvrouw die ik ken, want ze haalt altijd van alles in huis en over de hoeveelheid hebben we het maar niet (de hele straat kan langskomen en dan gaan ze nog met een goedgevulde buik huiswaarts).

Vooraf geef ik altijd wel even aan dat we gezond aan het eten zijn, hint, hint, hint. Dus we beginnen dan met worteltjes en eindigen met verrukkelijke oude kaas, osseworst en kaaszoutjes van de kaasboer (I LOVE CHEESE). Je weet wel hoe dit gaat.

Omdat ik in de ochtend al weet dat ik gegarandeerd meer eet dan mij lief is, begin ik de dag een beetje rustig qua ontbijt. Had nog willen gaan sporten, maar met die hitte zag ik het niet zitten. Deze week maar weer een nieuwe poging…

BWEKFAST!!!

In de koelkast vind ik nog een bodempje Griekse yoghurt (afdeling van mijn vriend) en gooi d’r een perzik bij, wat chiazaad, havermout en een verdwaalde cranberry. Het liefst graait m’n handje nog even door de pot met noten, maar ik kan de verleiding weerstaan. Mijn moeder heeft gegarandeerd noten gehaald, dus die eet ik vanavond wel.

IJsbergsla is geen sla

Een jaar of 10 geleden heb ik een aflevering van Jamie Oliver gezien waarin hij uitleg geeft over het feit dat ijsbergsla geen sla is. Nu eet ik ook liever een salade met mooi groen en rood gekleurde bladeren, maar wat knapperige ijsbergsla in de zomer op z’n tijd kan geen kwaad. Het vult lekker en ik doe er wat stukjes gebakken kip bij en een dressing van tzatziki.

De schrik van m’n leven

Ik had nog wat hamburgertjes en kippendijen in de koelkast liggen die ik mee wilde nemen voor het gourmetten. Omdat het 28 graden is wil ik ze meenemen in m’n koelbox. Gebruik ik die ook weer eens een keer. Haal ik dat blauwe onding uit de schuur, krijg ik de schrik van m’n leven. OMG, er zit een kikker in!!! Ik knal die box op de grond en kijk nogmaals voorzichtig van een afstandje.

Kermit ligt er al een tijdje in, want deze is volledig uitgedroogd. Toch vind ik het eng en weet niet zo goed waar ik met het beestje naartoe moet… Op z’n kop de tuin in. Terwijl ik dit typ, bedenk ik mij dat ik Kermit tussen m’n aardbeienplanten heb gegooid, dus we zullen elkaar snel weer zien…

YES, de plaat gaat aan.

Na wat noten, heerlijke oude brokkelkaas, kaassushi en nog meer hapjes, gaat de plaat aan. M’n vader stelt voor om het “rustig aan” te doen, want anders zitten we binnen 20 minuten vol en kunnen we weer richting Amsterdam. Wat met Kerst 9 van de 10 keer niet lukt, lukt vandaag wel.

Eerst wat garnaaltjes, plaatje uit. Nog wat garnaaltjes, plaatje uit en schoonmaken. Plaatje aan en ik gooi er lekker wat groente op en wat mager vlees, zoals gemarineerde kip en varkenshaas. Door alle commotie met die kikker ben ik de burgertjes en kippendijen vergeten. Lekker slim….. Maar, we hebben zonder ook genoeg vlees!

Het stokbrood laat ik vandaag even staan en het pannetje satésaus heb ik strategisch bij mij in de buurt gezet. Alles smaakt goed met pindasaus.

Geen wijn en bier voor mij, dus ik neem een stuk appeltaart. Die van mijn moeder is gewoon de beste! Morgen maar weer een balansdagje :).