Het is weekend! Alle remmen los!! Dat doen we dus niet, want ik ben al en tijdje lekker bezig en zit daardoor lekker in m’n velletje. Wat is dat dan “lekker bezig zijn”? Voor iedereen is dat denk ik anders, maar voor mij werkt het goed om zo min mogelijk bewerkt voedsel te eten, mijn maaltijden voor te bereiden, genoeg water te drinken, bijna geen alcohol en lekker drie keer in de week te sporten.
Ga ik dan nooit buiten mijn boekje? Zeker wel en daar geniet ik ook met volle teugen van. Vroeger genoot ik alleen iets te vaak van een vette hap of at ik een diepvriespizza wanneer ik geen zin had op te koken. Nu heb ik ook wel eens geen zin om te koken, maar laat ik die pizza staan en ga voor een gemakkelijke, snel te bereiden en voedzame maaltijd met bijvoorbeeld pompoenblokjes en gegrilde groente uit de vriezer met een Duitsen biefstuk. Het recept voor deze “ik heb geen zin om te koken maaltijd” vindt je hier.
Maar ja, dan zijn er ook die quilty pleasures waar ik enorm van kan genieten. Die van mij zijn bijna allemaal hartig, want ik ben niet zo’n zoetekauw. Wat zijn jouw favoriete gerechten waar je echt van kan genieten?
Top 5 quilty pleasure van De Keukenboef
Kaas. Alle soorten maten, kleuren, geuren en texturen. Kaas, ik ben er dol op. Of ze nu van een geit, koe of buffel komen, het maakt mij niet uit. Alleen voor die fabriekskazen haal ik mijn neus op. Ik eet liever een kleiner stukje van goede kwaliteit, dan een hele homp jonge kaas waar eigenlijk geen smaak aan zit.
Op mijn kaasplankje vindt je zeker een stukje Tallegio, Tete de Moine, een oude geit en een blauwschimmel. Daarbij het liefst een huisgemaakte uiencompotje, wat walnoten en vijgenbrood.
Chips. Misschien staat deze wel op nummer 1 van mijn food quilty pleasures. Het maakt mij niet uit in welke vorm, maat of smaak. Ik vind ze allemaal lekker, al heb ik natuurlijk ook wel mijn voorkeuren. Zo ga ik vaak voor de Lays ribbelchips met Heinz tomato ketchupsmaak of een schaal nacho’s uit de oven met wat tomaat, paprika, rode ui en een dikke laag gesmolten kaas. Kaas en chips = heaven!!!
Tegenwoordig heb ik een tactiek voor mijzelf wanneer ik een zak chips ga halen. Allereerst heb ik de afspraak met mijzelf dat ik slechts één zak per week haal. En bij het uitzoeken van een zak ga ik voor een verpakking van maximaal 100 gram. Want die zak gaat hoe dan ook leeg. Of deze nu 100, 200 of 300 gram is, je hand gaat de bodem van de zak bereiken :). Als je dan toch een zak leeg eet, dan maar eentje van 100 gram.
Raspatatje oorlog. Allereerst: wat is raspatat? Op de site van I Love Ras omschrijven ze het als volgt: Ras patat wordt gemaakt door aardappelpoeder met water te mengen. Er ontstaat dan een soort aardappelpuree. Deze puree wordt door middel van een Ras patatmachine in de vorm van staafjes geperst. De staafjes worden per portie op dezelfde lengte afgesneden en vervolgens op de gebruikelijke wijze gefrituurd.
Dat dus vind ik echt heel lekker! En met satésaus maak je toch alles goed? Beetje mayo erbij, niet teveel uitjes en smullen maar.
Moorkop. OMG, deze heb ik al zo lang niet gegeten. Na mijn moeders appeltaart is dit toch wel echt mijn favoriete gebakje. Een hele hap slagroom met knapperige pure chocolade (ik eet ‘mn het liefst als die net uit de koelkast komt) en slecht een klein beetje deeg.
Ik ga in Amsterdam maar eens op zoek naar een bakker die deze pareltjes als de beste kan maken. Iemand tips?
All-you-can-eat sushi. De prijs-kwaliteit verhouding is gewoon prima. Je moet geen fancy sushi met de allerbeste kabeljauw of tonijn verwachten, want dat is simpelweg niet mogelijk in een all-you-can-eat zaak. Heb je die verwachting niet en wil je gewoon prima eten en van alles wat eten, dan is dit concept helemaal wat voor jou.
Ongeveer 1x per maand ga ik hier in Amsterdam naar de Sumo en dan bestel ik een paar keer verschillende sushi’s, wat salades, gebakken stukjes vis en die lamsracks met misosaus. Die gefrituurde snacks laat ik echter wel staan, want daar doe je mij geen plezier mee. Doe nog maar een handrol met zalmhuid. Oh nee, die hebben ze van de kaart gehaald.
